Geschiedenis en rasbeschrijving van de Broholmer
De basis van de Broholmer werd al gelegd in de vroege middeleeuwen. Vikingen uit Denemarken brachten mastiff achtige honden mee van hun rooftochten en handelsmissies.
Deze honden werden onderling en met hun eigen honden gekruist. Hieruit ontstond een grote hond die gebruikt werd als drijver en bewaker van vee, waakhond en als jachthond bij de jacht op groot wild. Door de jaren heen bleven de voorlopers van o.a. de Engelse Mastiff en Duitse Dog het ras beïnvloeden (en vice versa).
De Deense adel onderhield contact met diverse andere adellijken in de rest van Europa. Honden werden vaak onderling als geschenk gegeven en ingekruist in de eigen honden. Na lange tijd een van de meest veelvuldig voorkomende type in Denemarken te zijn, ging dit type hond in de 19e eeuw in aantal gestaag achteruit.
De koninklijke jachtopziener Sehested ging zich voor het ras inzetten en mede dankzij zijn werk werden de aantallen groter en het type meer vastgelegd. Aan hem dankt de Broholmer ook zijn naam. Sehested woonde op het landgoed Broholm en de honden werden in de loop der tijd hiernaar vernoemd.
Voorheen was het type ook wel bekend als de 'Gammel Dansk Hund' wat 'oude Deense hond' betekent. Op het landgoed Broholm wordt nog steeds jaarlijks de grootste Broholmershow gehouden. Ook het Deense koningshuis heeft lange tijd Broholmers gehouden. Koning Frederik VII heeft diverse Broholmers gehouden en noemde deze steevast 'Tyrk'. Een van deze honden werd in opdracht van de koning na zijn dood opgezet en is nu al meer dan honderd jaar onderdeel van de collectie van het zoologische museum in Kopenhagen. Pas in 1974 kwam de Broholmer weer in belangstelling van de Deense kennelclub en werd begonnen met inspanningen om het ras te behouden / reconstrueren.
Helaas was er toen nog maar één exemplaar uit het stamboek aanwezig. Dit exemplaar bleek helaas niet meer bruikbaar voor de fok. Hierop ging men door Denemarken op zoek naar stamboomloze exemplaren welke voldeden aan het rasbeeld. Deze zoektocht leverde een klein aantal honden op welke voldeden aan het type en bruikbaar waren voor de fok. De zoektocht door Denemarken leverde echter ook enkele zwarte exemplaren op. Historisch onderzoek wees uit dat ondanks dat de zwarte kleur niet is toegestaan in de standaard uit 1886 er af en toe zwarte pups werden geboren. Deze werden vaak opgekocht voor bewakingsdoeleinden bij het pretpark Tivoli. Ook deze honden werden in het fokprogramma gebruikt. In 1982 werden de inspanningen beloond en werd het ras erkend door de FCI.
De rasstandaard uit 1886 werd hierbij overgenomen met als enige toevoeging dat de kleur zwart nu wel was toegestaan. Dankzij het fokbeleid waarbij streng werd gekeken naar de gezondheid en het karakter van de honden is het ras in veiliger vaarwater aangekomen. Het totale bestand is nu ongeveer 800 exemplaren. Het merendeel wordt nog steeds in Denemarken gehouden. Sinds 1999 zijn er kleine aantallen naar het buitenland geëxporteerd waaronder ook Nederland. Op dit moment zijn er ongeveer 60 Broholmers in Nederland.
Uiterlijk en karakter van de Broholmer.
De hedendaagse Broholmer is een grote maar ook atletisch gebouwde hond. De reuen hebben een schofthoogte van ongeveer 75 cm bij een gewicht van 55 tot 70 kg. De teven zijn ongeveer 70 cm en wegen tussen de 45 en 60 kg. De honden komen voor in 3 kleurslagen, rood, geel met zwart masker en zwart. De zwarte kleur komt nog steeds weinig voor. De Broholmer is vriendelijk voor mensen en andere dieren. De honden zijn echter wel waaks maar mogen hierbij niet agressief zijn. Ze zijn graag in de nabijheid van hun eigenaren, het zijn geen honden om een hele dag in een kennel te huisvesten. De reuen kunnen soms intolerant zijn naar andere volwassen reuen. Het is belangrijk om een Broholmer goed te socialiseren zodat het evenwichtige honden worden. De opvoeding kost niet heel veel moeite, het zijn echter geen honden die eindeloos een oefening willen herhalen. De gemiddelde leeftijd waarop een Broholmer komt te overlijden is ongeveer 10 jaar.
Een Broholmer heeft een gemiddelde behoefte aan beweging, naast de dagelijkse uitlaatbeurten gaan ze ook graag mee naast de fiets. Een flinke wandeling in het bos staat ook hoog op het verlanglijstje van een Broholmer.
Gezondheid
Heup- en elleboogdysplasie komen bij alle grote rassen voor, dus ook bij de Broholmer. Het aantal honden met ernstige problemen op dit gebied is echter niet zo groot als bij andere populaire rassen. Om te mogen fokken met je Broholmer moet de hond een score van A, B of C hebben voor de heupen. In Denemarken krijgen de honden ook een puntenscore voor de heupen. Deze score wordt per hond berekend aan de hand van de heupscore van ouders en nestgenoten. Voor een dekking tussen 2 Broholmers moet de gemiddelde score van de honden op 100 uitkomen. Een hond met C-heupen zal over het algemeen een score hebben van minder dan 100. Hiervoor moet dus een andere hond gebruikt worden met een score boven de 100 (en A-heupen) om op een goed gemiddelde uit te komen. De score van de ellenbogen moet 0 of 1 zijn.
Daarnaast komt allergie af en toe voor bij de Broholmer en sinds een paar jaar is er helaas ook een hartafwijking gevonden in het ras. Tegenwoordig worden de meeste honden getest op hartafwijkingen voordat ze gebruikt worden voor de fok. Dit is dus belangrijk om te weten als u een pup wilt aanschaffen, of er wordt gefokt volgens de regels van de Deense vereniging en of de dieren vrij zijn van hartafwijkingen. Naast gezondheidsonderzoeken worden de honden in Denemarken getest voor hun gedrag. Alleen honden die voor deze gedragstest slagen, mogen gebruikt worden voor de fok.
* bovenstaande teksten zijn gebruikt met toestemming van Broholmer.org (kennel Pago Threant).
Daar de Broholmer uitgroeit tot een grote, massieve hond, betekent dit dat u echt behoedzaam met uw pup moet omgaan! Beweging moet rustig worden opgebouwd. Het eerste levensjaar kan men dan ook beter meerdere kortere wandelingen per dag met de hond doen, dan een lange wandeling.
Wellicht overbodig maar denk ook aan vervoer! Wilt u uw hond meenemen in uw auto, besef dat uw pup bij volwassen leeftijd behoorlijk wat ruimte inneemt.
De Broholmer is nog steeds een zeldzaam ras. Een pup kunt u niet overmorgen halen bij een fokker in de buurt. Een Broholmerpup met stamboom die verantwoord is gefokt zal u al zeker niet op Marktplaats of Ebay aantreffen.
Dan nog tips ter overweging!
Het betreft een grote hond. Dus deze eet veel! Denk aan voer kosten in deze!
Kwijlen? Jazeker, de meesten wel! Sommige Broholmers zelfs behoorlijk!
De Broholmer is geen doodle! Ze verharen! Dus ja, stofzuigen hoort erbij!
Enig gevoel voor humor in de opvoeding van een Broholmer is een pre! Dit helpt te relativeren als een en ander niet helemaal verloopt als u graag zou zien.
De Broholmer is ondanks zijn grootte en kracht, een hele fijne gezinshond!
De Broholmers die wij kennen, zijn ongekend vriendelijk naar (kleine) kinderen.
Ondanks dat de Broholmer over het algemeen beschikt over een fijn, vriendelijk karakter, is een goede, consequente opvoeding essentieel! Maar dit geldt in mijn ogen voor iedere hond.
Deze opvoeding is ook zeker van belang met het uitlaten van uw Broholmer. Ik wil u hiermee nogmaals bewust maken van de grootte van de hond en het aantal kilo's wat u met een Broholmer aan de lijn heeft.